Eithafion

Amser yn unig yw dyn, pan mai ef yw ei gnawd a’i ysbryd,

yn grewr ac yn greadigaeth, atgyfodiad hunanladdol;

ac ym mhob tro, mae’n wyllt ac yn ddoeth, yn waeth nag y mae,

ac yn well nag y mae – ei gomedïau pob dirywioldeb, ei drasiedïau

pob arswyd o ddirywioldeb, ei wirionedd anobaith eithafion.